Η φλεγμονή του προστάτη είναι ένα αρκετά κοινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι άνδρες. Ανάλογα με τις αιτίες που προκαλούν την ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας, διακρίνονται διαφορετικές μορφές της νόσου. Ένα από αυτά είναι η βακτηριακή προστατίτιδα, η οποία εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της διείσδυσης μικροβίων που υπάρχουν στο ανθρώπινο σώμα στα κύτταρα των ιστών. Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άνδρες ηλικίας 25-50 ετών που βρίσκονται στο αποκορύφωμα της σεξουαλικής δραστηριότητας.
Η σύνθεση της ανθρώπινης μικροχλωρίδας
Η υγιής εντερική χλωρίδα είναι το κλειδί για τη φυσιολογική ζωή κάθε οργανισμού. Κάθε άτομο αποικίζεται σταδιακά από διαφορετικά μικρόβια από τη στιγμή της γέννησής του. Για τους περισσότερους ανθρώπους, συνδέονται με κάποιο είδος δυσάρεστης εκδήλωσης που αποτελεί απειλή για την υγεία. Η συλλογή των βακτηρίων ονομάζεται μικροβίωμα. Καθένα από αυτά εκτελεί σημαντικές λειτουργίες για την κανονική ανάπτυξη του σώματος και η απαλλαγή από οποιοδήποτε από αυτά είναι αδύνατη.
Τα βακτήρια, επιβλαβή και ωφέλιμα, πολεμούν σε ένα άτομο καθημερινά, προστατεύοντάς τον έτσι από διάφορες λοιμώξεις. Επιπλέον, οι τελευταίοι αποτελούν το 99% του συνολικού αριθμού των μικροοργανισμών που υπάρχουν.
Αυτά περιλαμβάνουν:
- coli;
- Escherichia;
- bifido- και lactobacilli;
- εντερόκοκκοι.
Συνήθως και οι δύο τύποι εκπροσώπων της μικροχλωρίδας ζουν συνεχώς σε στενή αλληλεπίδραση και δεν προκαλούν παθολογικές διεργασίες. Υπάρχουν στα έντερα, στη στοματική κοιλότητα. Μια αλλαγή στη σύνθεση των βακτηρίων οδηγεί σε μείωση των προστατευτικών λειτουργιών του σώματος, στην ανάπτυξη εντερικής δυσβακτηρίωσης και στην εμφάνιση διαφόρων ασθενειών. Στις γυναίκες, πιο συχνά αυτά είναι προβλήματα με τη γυναικεία γεννητική περιοχή, στους άνδρες - παθολογικές διεργασίες στο ουρογεννητικό σύστημα. Μια αρκετά συχνή συνέπεια αυτών των ασθενειών είναι η βακτηριακή προστατίτιδα.
Χαρακτηριστικά της προστατίτιδας βακτηριακής αιτιολογίας
Βακτηριακή φλεγμονή του προστάτη σύμφωνα με την αποδεκτή ταξινόμηση
Σύμφωνα με τα κριτήρια του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ, υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες προστατίτιδας:
- Οξείες και χρόνιες μορφές βακτηριακού τύπου.
- Μη βακτηριακός τύπος ασθένειας.
- Ασυμπτωματική φλεγμονή του αδενικού ιστού.
Η εν λόγω νόσος ανήκει στην πρώτη ή δεύτερη από τις τέσσερις διαθέσιμες κατηγορίες (αρ. 1). Το χαρακτηριστικό του είναι οι φλεγμονώδεις εκδηλώσεις στον προστάτη που προκαλούνται από παθολογικούς μικροοργανισμούς που διεισδύουν από την πεπτική οδό ή με άλλα μέσα. Η λανθάνουσα περίοδος είναι αρκετές ημέρες, μετά από τις οποίες υπάρχει μια ταχεία
Ανάπτυξη.
Με την έγκαιρη θεραπεία, η ασθένεια δεν θεωρείται επικίνδυνη για το ανδρικό σώμα, αλλά αναγνωρίζεται σε μεταγενέστερα στάδια, προκαλεί μια σειρά από διαταραχές:
- στυτική δυσλειτουργία?
- επώδυνη σεξουαλική επαφή και εκσπερμάτιση.
- αδενώματα;
- κακοήθης όγκος.
αιτίες
Τα αίτια της νόσου έγκεινται στη διείσδυση μολυσματικών παραγόντων στον προστάτη του άνδρα, αφού σε υγιή κατάσταση οι ιστοί του είναι απαλλαγμένοι από μικροοργανισμούς. Αυτά τα παθογόνα περιλαμβάνουν:
- σταφυλόκοκκοι;
- coli stick?
- Εντεροβακτηρίδιο;
- Πρωτεύς;
- κλεμπσιέλα.
Το E. coli στον προστάτη αναγνωρίζεται ως η κύρια αιτία ανάπτυξης μιας οξείας μικροβιακής μορφής της νόσου στο 68-80% των περιπτώσεων, αφού εισέρχεται απευθείας από το έντερο.
Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των παθογόνων είναι στατικά και ανήκουν στην κατηγορία των ευκαιριακών παθογόνων. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν συνεχώς στη μικροχλωρίδα του σώματος, αλλά προκαλούν την ανάπτυξη της φλεγμονώδους διαδικασίας μόνο λόγω της παρουσίας προδιαθεσικών παραγόντων.
Τα πιο συνηθισμένα είναι:
- λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος;
- φίμωση του προστάτη?
- οξεία επιδιδυμίτιδα;
- απροστάτευτη πρωκτική-γεννητική επαφή.
- καθετηριασμός ουρήθρας?
- βακτηριακές λοιμώξεις στις οποίες τα παθογόνα εισέρχονται μέσω της λεμφικής ή αιματογενούς οδού.
Αμέσως μετά τη διείσδυση των βακτηρίων στον προστάτη, αρχίζει να σχηματίζεται ένα διήθημα. Σταδιακά, εδώ εμπλέκονται το στρώμα και το επιθήλιο, που ευθύνονται για την παραγωγή ενός μυστικού, το οποίο αποκτά παχύρρευστη δομή και λιμνάζει στο προσβεβλημένο όργανο. Τα μικρόβια αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ενεργά, με αποτέλεσμα η φλεγμονώδης διαδικασία να εξελίσσεται γρήγορα.
συμπτώματα
Η υποτονική φλεγμονή στη χρόνια μορφή της νόσου δεν έχει έντονη εικόνα. Τα συμπτώματα της βακτηριακής προστατίτιδας εμφανίζονται μόνο κατά την υποτροπή. Η οξεία διαδικασία αρχίζει να αναπτύσσεται γρήγορα και χαρακτηρίζεται από την ακόλουθη κλινική εικόνα:
- Ρίγη και πυρετός που συνοδεύονται από πόνους στις αρθρώσεις και τους μύες.
- Αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος σε υψηλές τιμές.
- Πόνος στο περίνεο, τη βουβωνική χώρα και την οσφυϊκή περιοχή, που ακτινοβολεί στη λεκάνη και τον πρωκτό.
- Καθυστέρηση ή, αντίθετα, αυξημένη ούρηση, που συνοδεύεται από πόνο, κάψιμο.
- Η ανάπτυξη δυσκοιλιότητας, ακολουθούμενη από επώδυνες κενώσεις.
- Η παρουσία εκκρίσεων διαφόρων χρωμάτων, από άχρωμο έως πρασινοκίτρινο.
- Η ανάπτυξη γενικής δηλητηρίασης του σώματος, η εμφάνιση αδυναμίας, απάθειας, πονοκεφάλους.
Ανάλογα με το στάδιο της πορείας της νόσου και τον βαθμό βλάβης του οργάνου, τα συμπτώματα μπορούν σταδιακά να αλλάξουν.
| στάδιο | Επώνυμο | περιγραφή διαδικασίας | συμπτώματα |
|---|---|---|---|
| ένα | καταρροϊκός | Οι αγωγοί του αδένα εμπλέκονται στη διαδικασία | Πόνος στο περίνεο που ακτινοβολεί στο ιερό οστό, αυξημένη ούρηση |
| 2 | αδένας | βλάβη στους λοβούς του προστάτη | Αυξημένος πόνος, δυσκολία και σταδιακή διακοπή της εκροής ούρων, υπερθερμία |
| 3 | παρέγχυμα | Φλεγμονή του ιστού του αδένα και βλάβη σε ολόκληρο το όργανο | Γενική δηλητηρίαση, επίμονη κατακράτηση ούρων, πυρετός σε κρίσιμο επίπεδο |
διάγνωση
Η διάγνωση της νόσου με έντονα συμπτώματα δεν είναι δύσκολη. Παρόλα αυτά, προβλέπει οπτική επιθεώρηση, εργαστηριακές δοκιμές και χρήση μεθόδων ενόργανης έρευνας.
Κατά τη διάρκεια μιας ψηφιακής εξέτασης του ορθού, ο γιατρός μπορεί να εντοπίσει τα χαρακτηριστικά σημεία της φλεγμονώδους διαδικασίας:
- συμπίεση και μεγέθυνση του προσβεβλημένου οργάνου.
- πόνος όταν πιέζετε?
- πρήξιμο του οσχέου?
- μη φυσιολογική διεύρυνση της ουροδόχου κύστης.
- πρήξιμο των κάτω άκρων.
Αυτή η διαδικασία αντενδείκνυται σε περίπτωση έντονης κλινικής εικόνας, όταν παρατηρείται υπερθερμία, πυρετός και πόνος. Όλα αυτά τα σημάδια υποδεικνύουν την πιθανή ανάπτυξη αποστήματος, η ρήξη του οποίου μπορεί να προκαλέσει την απελευθέρωση πυώδους μάζας στην κοιλότητα και τη μόλυνση των υγιών ιστών.
Το σύνολο των εργαστηριακών εξετάσεων περιλαμβάνει:
- UAC και OAM.
- Σπορά ούρων και διεξαγωγή δοκιμής τριών ποτηριών.
- ανάλυση της έκκρισης του προστάτη.
- Ξύσεις από τον βλεννογόνο της ουρήθρας για έρευνα PCR.
- σπερμογράφημα.
Η διεξαγωγή οργανικών μεθόδων περιλαμβάνει:
- υπερηχογράφημα του φλεγμονώδους οργάνου.
- Ουροροομετρία?
- CT ή MRI?
- Ακτινογραφία ουρήθρας.
θεραπευτική αγωγή
Μετά από πλήρη και ολοκληρωμένη αξιολόγηση της κατάστασης του ασθενούς, κατά την οποία προσδιορίζεται η πολυπλοκότητα της κλινικής περίπτωσης και οι πιθανοί κίνδυνοι, ο γιατρός επιλέγει την πιο κατάλληλη, αλλά εξατομικευμένη θεραπευτική τακτική. Οι γενικές αρχές είναι οι εξής.
- Υποχρεωτική χρήση φαρμακευτικής θεραπείας και φυσικοθεραπείας σε συνδυασμό.
- Η κατ' οίκον θεραπεία της χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας είναι αποδεκτή σύμφωνα με τις συστάσεις του θεράποντος ιατρού για την οξεία καταρροϊκή μη επιπλεγμένη μορφή της νόσου. Σε άλλες περιπτώσεις, η θεραπεία συνταγογραφείται σε συνθήκες εσωτερικού νοσοκομείου.
- Ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα δηλητηρίασης, καθώς και υποψία ανάπτυξης αποστήματος προστάτη, υπόκεινται σε νοσηλεία.
φαρμακευτική αγωγή
Η βάση για τη θεραπεία της προστατίτιδας, συμπεριλαμβανομένου του μολυσματικού τύπου, είναι τα αντιβιοτικά ευρέος φάσματος. Ο ουρολόγος σας γράφει στην αρχή της νόσου, χωρίς να περιμένει τα αποτελέσματα της διάγνωσης. Η ενεργή χρήση αυτών των αντιβιοτικών σε συνδυασμό με φάρμακα από άλλες ομάδες δείχνει ένα γρήγορο θετικό θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Μετά τον εντοπισμό του τύπου του παθογόνου, καταρτίζεται ένα παραδοσιακό σχήμα, το οποίο περιλαμβάνει αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα, αντισπασμωδικά και άλφα-αναστολείς. Αυτό περιλαμβάνει επίσης φάρμακα που ενισχύουν την κυκλοφορία του αίματος, ανοσοτροποποιητές, αντικαταθλιπτικά και φυτικά φάρμακα.
αντιβιοτικά
Χρησιμοποιούνται διάφορα φάρμακα που μπορούν να καταστείλουν τη δραστηριότητα των περισσότερων τύπων παθογόνων μικροβίων. Οι κεφαλοσπορίνες ενδείκνυνται για ενδομυϊκή χορήγηση. Για από του στόματος χρήση, οι φθοριοκινολόνες συνταγογραφούνται σε δισκία που μπορούν να συσσωρευτούν στον ιστό του προστάτη και να έχουν γρήγορο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Άλλα, αλλά και συνήθως συνταγογραφούμενα φάρμακα περιλαμβάνουν:
- τετρακυκλίνες;
- αμινογλυκοσίδες;
- μακρολίδες.
Αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικούς παράγοντες
Μαζί με την αντιβιοτική θεραπεία, αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται για την καταστολή φλεγμονωδών παραγόντων και την ανακούφιση του πόνου. Σε περίπτωση έντονων συμπτωμάτων, χορηγούνται ενδομυϊκά ή εντός φλέβας, σε άλλες περιπτώσεις ενδείκνυται η από του στόματος χορήγηση. Τα πιο αποτελεσματικά είναι:
- ΜΣΑΦ;
- ορμονικά φάρμακα.
Άλφα-1 αδρενεργικοί αποκλειστές
Τα φάρμακα μπορούν να χαλαρώσουν τους μύες των τοιχωμάτων της ουροδόχου κύστης και της ουρήθρας, εξαλείφοντας τους σπασμούς και σταματώντας τον πόνο. Αντενδείκνυνται όμως σε οίδημα και διόγκωση του προστάτη, σοβαρές παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος.
αντισπασμωδικά και μυοχαλαρωτικά
Τα φάρμακα θεωρούνται ένας εξαιρετικός τρόπος για την ανακούφιση του αγγειόσπασμου και τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, της εκροής ούρων και της έκκρισης του προστάτη.
Φάρμακα που αυξάνουν τη ροή του αίματος
Τα φάρμακα έχουν σχεδιαστεί για την εξάλειψη της φλεβικής στάσης, την επιτάχυνση των μεταβολικών διεργασιών, την απομάκρυνση των τοξινών και άλλων επιβλαβών συστατικών.
φυσικοθεραπεία
Αυτή είναι μια αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας, αλλά χρησιμοποιείται μόνο αφού εξαλειφθούν τα συμπτώματα της οξείας φλεγμονής. Στο στάδιο της ύφεσης, εμφανίζονται οι ακόλουθες φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες:
- ηλεκτροφόρηση;
- Υπερηχητικός;
- μαγνητοθεραπεία;
- διαδικασία μικροκυμάτων (φούρνος μικροκυμάτων);
- ηλεκτρική διέγερση του ιστού του προστάτη με ασθενές ρεύμα.
- θεραπεία κενού?
- Μασάζ.
χειρουργική επέμβαση
Η χειρουργική επέμβαση για προστατίτιδα θεωρείται έσχατη λύση όταν άλλες μέθοδοι είναι αναποτελεσματικές. Συχνότερα, αυτή η θεραπεία χρησιμοποιείται σε ηλικιωμένους ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με ΧΝΝ. Η διουρηθρική εκτομή (TUR) περιλαμβάνει τη μερική αφαίρεση του προσβεβλημένου αδένα, ακολουθούμενη από πλαστική διόρθωση, η οποία σας επιτρέπει να αποκαταστήσετε το ουροποιητικό σύστημα και να ομαλοποιήσετε τη λειτουργία σημαντικών οργάνων του συστήματος.
Για άλλες ηλικιακές ομάδες, αυτή η μέθοδος είναι ριζική, καθώς προκαλεί την ανάπτυξη σοβαρών συνεπειών με τη μορφή ενούρησης, ανικανότητας και υπογονιμότητας. Επομένως, οι ουρολόγοι προσπαθούν να μην χρησιμοποιούν τέτοια μέτρα σε αυτούς τους ασθενείς.
λαϊκές μεθόδους
Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας θα αυξηθεί σημαντικά εάν συνδυάσετε φάρμακα με λαϊκές και εναλλακτικές μεθόδους.
Στο σπίτι, η ασθένεια μπορεί να αντιμετωπιστεί ως εξής:
- Φυτικά φάρμακα που περιλαμβάνουν: μαύρο ραπανάκι, εχινάκεια, μαραθόχορτο, θυμάρι, σαμπούκο, ιτιά, μπουμπούκια γερανιού ή λεύκας, αιθέριο έλαιο πεύκου.
- Μελισσοκομικά προϊόντα: πρόπολη, μέλι, βασιλικός πολτός, γύρη.
Αυτά τα κεφάλαια έχουν αντιβακτηριακές, αντιφλεγμονώδεις, αποσυμφορητικές ιδιότητες, αυξάνουν την ανοσία και ενισχύουν τις προστατευτικές λειτουργίες του σώματος.
Όχι λιγότερο χρήσιμες είναι οι ακόλουθες μέθοδοι θεραπείας:
- ζεστά λουτρά sitz με την προσθήκη αφεψημάτων αχύρου, φασκόμηλου, αλογοουράς:
- πρωκτικά υπόθετα που περιέχουν προϊόντα μέλισσας.
- Κεριά με βάση εκχυλίσματα ιπποφαούς, χαμομηλιού, καλέντουλας.
διατροφικές συμβουλές
Κατά την περίοδο της θεραπείας και μετά τον τερματισμό της, συνιστάται στον ασθενή η προσαρμογή της δίαιτας. Κατά τη διάρκεια του συγκροτήματος των θεραπευτικών μέτρων, παρουσιάζεται ήπια διατροφή με ζεστό πολτοποιημένο φαγητό. Σημαντική προϋπόθεση είναι ο αποκλεισμός από τη διατροφή των πικάντικων και λιπαρών τροφών, των τηγανητών, των μπαχαρικών και των μπαχαρικών, των τουρσιών και του καπνιστού κρέατος.
Επιπλοκές και πρόγνωση
Όπως δείχνουν η πρακτική και οι ανασκοπήσεις ασθενών, η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα θεωρείται ιάσιμη με επαρκή θεραπεία, διατροφικές αλλαγές και αλλαγές στον τρόπο ζωής (εάν είναι απαραίτητο). Ωστόσο, με υποτονική κλινική εικόνα και θολά συμπτώματα, αυτή η μορφή μπορεί γρήγορα να γίνει χρόνια. Αυτό περιπλέκει πολύ τη διάγνωση και την προετοιμασία του σωστού θεραπευτικού σχήματος.
Μια έξαρση της παθολογίας μολυσματικής φύσης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες που θα παρεμποδίσουν την ανάρρωση και, σε ορισμένες περιπτώσεις, θα απειλήσουν τη ζωή του ασθενούς. Το πιο επικίνδυνο είναι η σήψη, όταν η δηλητηρίαση του αίματος οδηγεί στο θάνατο ενός ατόμου.
Η έλλειψη θεραπείας και η παρατεταμένη πορεία της νόσου μπορεί να προκαλέσει τις ακόλουθες επιπλοκές.
- Απόστημα - πλήρωση της κοιλότητας του προστάτη με πυώδες εξίδρωμα, συνοδευόμενο από πόνο, πυρετό μέχρι την ορμή, πυρετό.
- Παθολογίες του ουροποιητικού συστήματος: κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα, ενούρηση, ουρολιθίαση.
- Απόφραξη του σπερματικού αγγείου και σκλήρυνση του αδενικού ιστού.
- Φυσαλιδίτιδα, πολυκύστωση, σχηματισμός καρκινικού όγκου.
- Ανάπτυξη παθολογικής προστατίτιδας.
- Σοβαρές σεξουαλικές διαταραχές με τη μορφή δυσκολίας σύλληψης, στειρότητας και ανικανότητας.
- Παρατεταμένες καταθλιπτικές καταστάσεις λόγω παθολογιών που έχουν προκύψει και μείωσης της αυτοεκτίμησης.
πρόληψη
Για να αποφευχθεί η εμφάνιση φλεγμονής του βακτηριακού τύπου, θα βοηθήσει η συμμόρφωση με απλούς κανόνες πρόληψης.
- Πλήρης αποχή από αλκοόλ και νικοτίνη.
- Μέτρια σωματική δραστηριότητα.
- Τακτικές επισκέψεις στον ουρολόγο για έλεγχο.
- Λήψη φαρμάκων και συμπλεγμάτων βιταμινών για την πρόληψη της ανάπτυξης φλεγμονωδών διεργασιών στον προστάτη.
- Τακτικό και ασφαλές σεξ με έναν έμπιστο σύντροφο.
- Συμμόρφωση με μέτρα πρόληψης ουρογεννητικών ασθενειών και λοιμώξεων των γεννητικών οργάνων.
Η εμφάνιση βακτηριακής προστατίτιδας οδηγεί σε σοβαρές συνέπειες και περιπλέκει τη ζωή ενός άνδρα. Μέσω της στενής επαφής, μπορεί εύκολα να μολύνει μια γυναίκα. Μόνο η έγκαιρη θεραπεία και η συμμόρφωση με τις συστάσεις του θεράποντος ιατρού μπορεί να σώσει τον ασθενή από σοβαρά προβλήματα.